Ceremonia Ho’Oponopono

Ceremonia Ho’Oponopono przypomina nieco współczesne techniki mediacyjne, przeprowadzane niejednokrotnie w gabinetach psychologów. Hawajczycy od tysięcy lat mają opanowaną metodę radzenia sobie z codziennymi problemami życiowymi. I jak wynika- dość skuteczną. 

 

 Ho’oponopono oznacza przywrócić coś do porządku, doprowadzić do boskiego porządku. To jest prastary, hawajski zwyczaj, który pomaga w rozwiązaniu zapomnianych, dawnych lub obecnie istniejących konfliktów, kłopotów, zaburzeń pojedynczych osób lub całych rodzin.

Podstawą Ho’oponopono jest nieograniczona wola, chęć do pogodzenia się i osiągnięcia jak najlepszych wyników oczyszczania przez osoby biorące udział w tym rytuale. Ważne, by nikt nie szukał w tym rytuale zwycięzców i zwyciężonych. Według filozofii Huny, jesteśmy wszyscy połączeni z wszystkimi i wszystkim, dlatego oczyszczając siebie, jednocześnie oczyszczamy innych.

MODLITWA OTWIERAJĄCA RYTUAŁ OCZYSZCZANIA

„Ojcze w niebie, Stwórcy nieba i ziemi, dziękujemy Tobie, że mogliśmy się dzisiaj wszyscy spotkać jako rodzina (haw. OHANA). Pojawiły się różne rzeczy przed naszą rodziną, które doprowadziły do kłótni między jej członkami. Teraz chcemy pojednania i harmonii dla niej. Kochany Panie, daj nam tutaj wszystkim zebranym siłę, mądrość i wspólne zrozumienie, byśmy umieli być otwartymi na przedstawienie problemów, umieli wspólnie rozmawiać bez ranienia siebie nawzajem, umieli zrozumieć przedstawione problemy i porozumieć się w spokojnej atmosferze. Kochany Panie, prosimy o umiejętność słuchania innych w spokoju – dla wszystkich uczestników spotkania – tak by każdy mógł przedstawić swój własny punkt widzenia tej sprawy, by jak najlepiej i najszybciej móc znaleźć jak najlepszą drogę do rozwiązania poruszanego problemu. Kochany Panie, po tym, jak wszyscy wszystkim opowiedzą swój punkt widzenia, spraw, by otworzyły się nasze serca dla nas nawzajem, byśmy umieli sobie przebaczyć, by przybyła harmonia między nas, prosimy Ciebie Panie i nazywamy Ciebie po imieniu AMAMA”.

1. W Ho’oponopono rodzinne spotkanie jest zawsze prowadzone przez najstarszego członka rodziny (haw. KUPUNA) albo nauczyciela (haw. KUMU), albo mediatora (haw. HAKU).

2. Cały proces jest przeprowadzany w atmosferze mądrości, wysłuchania, spokoju, przy wspólnej modlitwie otwarcia (haw. PULE), by rozwiązanie problemu (haw. OIA’PO) nastąpiło jak najbardziej harmonijnie i najkorzystniej dla członków spotkania. Podczas modlitwy wstępnej, proszone są również duchy przodków (haw. AUMAKUA) o pomoc i błogosławieństwo.

W modlitwie PULE prosi się o:
– siłę do przemawiania bez ranienia i obarczania winą innych,
– siłę słuchania innych przemawiających,
– zrozumienie i wyrozumiałość dla innych jak mówią,
– mądrość, zrozumienie i prawdę,
– pomoc i ochronę duchów przodków i aniołów stróżów dla wszystkich zgromadzonych.

3. W fazie otwarcia Ho’oponopono wszystkim uczestnikom spotkania przedstawiony jest problem (haw. HIHIA). W następnej fazie spotkania uczestnicy odmawiają razem modlitwy, by ułatwić wysłuchanie i wspólne zrozumienie problemu, jak i o harmonię wypełnioną miłością, aby jak najlepiej rozwiązać omawiany problem.

4. Zorganizowany jest pozytywny klimat spotkania, przeprowadzane są dyskusje nad poszczególnymi aspektami danego problemu, powinny być przeprowadzane zawsze z neutralnego punktu widzenia (haw. HALA). Jeżeli problemem jest kłótnia dwóch osób, to będą one wysłuchane i przedstawione ich punkty widzenia (haw. HIHIA).

5. Neutralna osoba wymienia pojedyncze aspekty danego problemu i przeprowadza dyskusje o problemie (haw. MAHI KI), tak długo, aż wyjaśnią się wszystkie nieporozumienia. Przy czym wykluczane są konfrontacje między zwaśnionymi stronami (haw. WEHE WEHE). Zawsze mówi tylko jeden, inni w tym czasie słuchają.

6. Każdy z uczestników spotkania jest proszony o wypowiedzenie możliwie bez emocji swojego zdania (haw. MANA’O).

7. Przy nadmiernych emocjach prowadzący może ogłosić przerwę (haw. HO’OMALU) trwającą tak długo, aż emocje dyskutujących znowu będą pod kontrolą.

8. Gdy faza dyskusji zostanie zakończona, rozpoczyna się faza przyznania się, przepraszania, wybaczania, jak i przebaczania samemu sobie (haw. MIHI).

9. Fazie MIHI towarzyszy oczyszczenie wszystkich negatywnych emocji związanych z omawianym problemem (haw. KALA) u wszystkich uczestników. Całkowite oczyszczenie nazywa się OKI.

10. W fazie końcowej prowadzący mediator podsumowuje przebieg całego procesu oczyszczania (haw. PANI), a cały problem jest traktowany jako niebyły, oczyszczony (haw. HO’OPAU).

11. Na zakończenie spotkania odmawia się wspólnie modlitwę końcową (haw. PULE HO’OPAU) i udaje się na wspólny świąteczny posiłek (haw. LUAU). Główny problem spotkania i związane z nim blokady i zakłócenia są na zawsze oczyszczone, a tym samym ten temat zamknięty. Powraca harmonijny, niczym niezakłócony dzień powszedni. Czasami na zakończenie ceremonii (haw. AHA ’AINA) przeprowadza się wspólną kąpiel w morzu (haw. KAPU KAI).

MODLITWA NA ZAKOŃCZENIE CEREMONII HO’OPONOPONO

„Ukochany święty Ojcze, Stwórco nieba i ziemi, dziękujemy Tobie za daną nam możliwość uleczenia przy pomocy Ho’oponopono naszych trudności i problemów. Dziękujemy Tobie za daną nam możliwość wspólnej rozmowy, wyjaśnienia nieporozumień. Jesteśmy wdzięczni za to, że mogliśmy mówić i być wysłuchanym. W tej dyskusji odzyskaliśmy również szacunek do siebie nawzajem, umiejętność mówienia i słuchania, a także rozumienia innych. Dziękujemy Ci Panie za odnowienie ducha opiekuna naszej rodziny (haw. OHANA). Prosimy o wybaczenie dla nas, my wybaczamy innym, prosimy o oczyszczenie konfliktu na zawsze tu i teraz, rozpuszczenie związanych z tym negatywnych emocji, jak i my puszczamy ten konflikt w światło miłości bezwarunkowej. To wszystko prosimy Ciebie, wołając Twoje imię AMAMA!”

Więcej oczyszczających modlitw i metod wspomagających Ho’oponopono znajdziesz w książce Ho’oponopono. Oczyszczająca modlitwa autorstwa Krystyny Kwiecinski. Po tym, jak poznałeś już podstawy i zasady tej starożytnej metody z pierwszej części Ho’oponopono. Siła tworzenia, pora, byś z drugiej nauczył się praktycznych zastosowań tej metody, mającej swe korzenie w hawajskiej Hunie, w wielu codziennych sytuacjach życiowych.